Pamięć ciała, świadomość miejsca
Po seansie spotkanie z reżyserką Jaśminą Wójcik. Prowadzenie dr Mariola Sułkowska-Janowska z Instytutu Filozofii Uniwersytetu Śląskiego
Partner: Instytut Filozofii Uniwersytetu Śląskiego
Wybrane festiwale i nagrody:
2018 – Zagrebdox Zagrzeb,
2019 – Millennium Docs Against Gravity FF: polska premiera
Fabryka Ursus była jednym z największych zakładów produkcji ciągników w Europie. Przez niemal cały XX w. stanowiła chlubę polskiego przemysłu. Upadek komunizmu stał się początkiem jej końca. Dziś ursuskie hale świecą pustkami lub popadają w ruinę. Dziesiątki tysięcy biografii pracujących tu ludzi wyrzucono na śmietnik historii.
Twórcy filmu zaprosili byłych pracowników zakładu – robotnice, technologów, kierowników, sekretarki – do udziału w eksperymencie, który raz jeszcze ożywiłby fabrykę. Byli pracownicy Ursusa za pomocą pamięci ciała i dźwięków odtwarzają jeden dzień pracy zakładu. Na naszych oczach rodzi się symfonia, składająca się z choreografii, której towarzyszy rekonstruowana przez nich fonosfera przemysłu ciężkiego. Film przypomina zapomniane wartości związane z erą przemysłową – robotnicza wspólnota, solidarność, etos pracy. Ożywienie fabryki wprawia w ruch rozsiane po całej Polsce, traktory, które wyszły spod rąk ursuskich robotników. Maszyny wracają do miejsca, w którym się narodziły, by oddać hołd swoim konstruktorom.
„Symfonia fabryki Ursus” jest dokumentem kreacyjnym wykorzystującym narzędzia i styl sztuki partycypacyjnej, łączącym sztukę ze społecznością, a także wideo z choreografią i muzyką eksperymentalną. Przede wszystkim jednak jest upamiętnieniem fabryki Ursus, kultury przemysłowej i robotniczej, walczącej o godność ludzi pracy i polityki historycznej uwzględniającej ich biografię.
Jaśmina Wójcik - Artystka oddana aktywizmowi i sztuce skupionej na społeczności. Adiunkt na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2016 otrzymała I nagrodę w Konkursie Filmowym, przyznaną przez Muzeum Sztuki Współczesnej i Państwowy Instytut Filmowy za swój pełnometrażowy film Symfonia Fabryki Ursus. W 2015 otrzymała (razem z Izą Jasińską, Pat Kulką i Igorem Stokfiszewskim) Grand Prix Warszawskiej Nagrody Edukacji Kulturalnej za projekt „Fabryka.Ursus 2014”, wkomponowany w przestrzeń miejską byłych Zakładów Mechanicznych w Ursusie. W 2015 brała udział w projekcie Radical Democracy: Reclaiming the Commons; jako członek drużyny warszawskiej była jednym z inicjatorów Miasto –Wspólna Sprawa, nieformalnej koalicji warszawskich inicjatyw pracujących na rzecz ochrony przestrzeni publicznej.
dr Mariola Sułkowska-Janowska - adiunkt w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Śląskiego i wykładowca na Wydziale Teatru Tańca krakowskiej AST. Stypendystka Institutes for Advanced Study in the Humanities w Edynburgu oraz Wassenaar. Zafascynowana estetyką i filozofią sztuki współczesnej. W ramach współpracy z międzynarodową grupą badawczą CULTMEDIA zajmuje się min. wpływem nowych mediów na twórczość artystyczną, estetykę przestrzeni miejskich i relacji interpersonalnych. Popularyzatorka wiedzy o sztuce współczesnej wśród uczniów śląskich szkół średnich.
ENG:
“Symphony of the Ursus Factory” is a feature-length film and project involving former workers of the Ursus Mechanical Works. The concept is based on these ex-employees reenacting their jobs and recalling their memorized actions and sounds related to their daily work. This footage is used in the film. Recordings of single ”work tracks”, composed during workshops with a choreographer and composer, are eventually put together to create a symphony of images, movements and sounds.
The film is a tale of bygone industrial labour, where memories of the factory crew are reflected in a very unique way, through the body. The final result is an evocative image with a distinctive emotional message, providing a stimulus for reflection on the contemporary transformations of the world of labour.
The film is based on biographies of former employees and their personal “work memories” recalled during a workshop led by a choreographer and musician, who helps them reconstruct their daily movements during the production of heavy machinery. Participation in this artistic process allows the ex-workers of Ursus to share their reminiscence of work experience in the factory.
Po seansie spotkanie z reżyserką Jaśminą Wójcik. Prowadzenie dr Mariola Sułkowska-Janowska z Instytutu Filozofii Uniwersytetu Śląskiego
Partner: Instytut Filozofii Uniwersytetu Śląskiego
Wybrane festiwale i nagrody:
2018 – Zagrebdox Zagrzeb,
2019 – Millennium Docs Against Gravity FF: polska premiera
Fabryka Ursus była jednym z największych zakładów produkcji ciągników w Europie. Przez niemal cały XX w. stanowiła chlubę polskiego przemysłu. Upadek komunizmu stał się początkiem jej końca. Dziś ursuskie hale świecą pustkami lub popadają w ruinę. Dziesiątki tysięcy biografii pracujących tu ludzi wyrzucono na śmietnik historii.
Twórcy filmu zaprosili byłych pracowników zakładu – robotnice, technologów, kierowników, sekretarki – do udziału w eksperymencie, który raz jeszcze ożywiłby fabrykę. Byli pracownicy Ursusa za pomocą pamięci ciała i dźwięków odtwarzają jeden dzień pracy zakładu. Na naszych oczach rodzi się symfonia, składająca się z choreografii, której towarzyszy rekonstruowana przez nich fonosfera przemysłu ciężkiego. Film przypomina zapomniane wartości związane z erą przemysłową – robotnicza wspólnota, solidarność, etos pracy. Ożywienie fabryki wprawia w ruch rozsiane po całej Polsce, traktory, które wyszły spod rąk ursuskich robotników. Maszyny wracają do miejsca, w którym się narodziły, by oddać hołd swoim konstruktorom.
„Symfonia fabryki Ursus” jest dokumentem kreacyjnym wykorzystującym narzędzia i styl sztuki partycypacyjnej, łączącym sztukę ze społecznością, a także wideo z choreografią i muzyką eksperymentalną. Przede wszystkim jednak jest upamiętnieniem fabryki Ursus, kultury przemysłowej i robotniczej, walczącej o godność ludzi pracy i polityki historycznej uwzględniającej ich biografię.
Jaśmina Wójcik - Artystka oddana aktywizmowi i sztuce skupionej na społeczności. Adiunkt na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2016 otrzymała I nagrodę w Konkursie Filmowym, przyznaną przez Muzeum Sztuki Współczesnej i Państwowy Instytut Filmowy za swój pełnometrażowy film Symfonia Fabryki Ursus. W 2015 otrzymała (razem z Izą Jasińską, Pat Kulką i Igorem Stokfiszewskim) Grand Prix Warszawskiej Nagrody Edukacji Kulturalnej za projekt „Fabryka.Ursus 2014”, wkomponowany w przestrzeń miejską byłych Zakładów Mechanicznych w Ursusie. W 2015 brała udział w projekcie Radical Democracy: Reclaiming the Commons; jako członek drużyny warszawskiej była jednym z inicjatorów Miasto –Wspólna Sprawa, nieformalnej koalicji warszawskich inicjatyw pracujących na rzecz ochrony przestrzeni publicznej.
dr Mariola Sułkowska-Janowska - adiunkt w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Śląskiego i wykładowca na Wydziale Teatru Tańca krakowskiej AST. Stypendystka Institutes for Advanced Study in the Humanities w Edynburgu oraz Wassenaar. Zafascynowana estetyką i filozofią sztuki współczesnej. W ramach współpracy z międzynarodową grupą badawczą CULTMEDIA zajmuje się min. wpływem nowych mediów na twórczość artystyczną, estetykę przestrzeni miejskich i relacji interpersonalnych. Popularyzatorka wiedzy o sztuce współczesnej wśród uczniów śląskich szkół średnich.
ENG:
“Symphony of the Ursus Factory” is a feature-length film and project involving former workers of the Ursus Mechanical Works. The concept is based on these ex-employees reenacting their jobs and recalling their memorized actions and sounds related to their daily work. This footage is used in the film. Recordings of single ”work tracks”, composed during workshops with a choreographer and composer, are eventually put together to create a symphony of images, movements and sounds.
The film is a tale of bygone industrial labour, where memories of the factory crew are reflected in a very unique way, through the body. The final result is an evocative image with a distinctive emotional message, providing a stimulus for reflection on the contemporary transformations of the world of labour.
The film is based on biographies of former employees and their personal “work memories” recalled during a workshop led by a choreographer and musician, who helps them reconstruct their daily movements during the production of heavy machinery. Participation in this artistic process allows the ex-workers of Ursus to share their reminiscence of work experience in the factory.
